Spadek to nie tylko dziedziczenie majątku czy środków zgromadzonych na koncie bliskiej Ci osoby. Jeżeli spadkodawca nie zdążył przed śmiercią uregulować swoich zobowiązań finansowych, odziedziczysz także jego długi.
Co możesz zrobić w takiej sytuacji? Na jakiej zasadzie spadkobierca odpowiada za długi zmarłego? I czy można zrzec się dziedziczenia? Wszystkiego dowiesz się z poniższego artykułu.
W pierwszej kolejności warto określić, kto może odziedziczyć długi po osobie zmarłej. Jeśli spadkodawca sporządził testament, jego wola jest wiążąca dla spadkobierców. W przypadku braku testamentu obowiązuje dziedziczenie ustawowe, które określa kolejność i udział spadkobierców w dziedziczeniu.
Oto główne zasady dziedziczenia ustawowego, które reguluje kodeks cywilny:
Zasady dziedziczenia długów są z kolei następujące:
Oczywiście można uniknąć dziedziczenia zobowiązań finansowych w jakimkolwiek stopniu. Aby to zrobić, możesz po prostu odrzucić spadek, składając odpowiednie oświadczenie.
Jak już wiesz, przyjęcie spadku wiąże się nie tylko z korzyściami majątkowymi, ale także z odpowiedzialnością za zobowiązania spadkodawcy.
Czy można jednak nieświadomie nabyć taki spadek? W teorii takie sytuacje są możliwe. Pamiętaj jednak, że masz aż 6 miesięcy na to, żeby zdecydować, czy przyjmujesz spadek i na jakich zasadach. To wystarczająco dużo czasu, aby dowiedzieć się o ewentualnych długach pozostawionych przez spadkodawcę. Trudno także wyobrazić sobie sytuację, że ktoś czeka pół roku, by upomnieć się o swoje należności.
Przed nieświadomym dziedziczeniem długów chroni także prawo. Jeżeli nie podejmiesz żadnej decyzji, czyli nie zadecydujesz o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, po 6 miesiącach "automatycznie" przyjmiesz go z dobrodziejstwem inwentarza. W praktyce oznacza to, że nie będziesz zobligowany do spłacenia nawet złotówki długu z Twoich pieniędzy.
Istnieją różne sposoby weryfikacji, czy zmarły pozostawił długi. Oto kilka z nich:
Aby poprawnie złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, musisz przestrzegać następujących zasad:
Pamiętaj, że oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku jest nieodwołalne i nie możesz zmienić swojej decyzji po jego złożeniu.
Masz na to 6 miesięcy od momentu poznania informacji o spadku. Jeśli tego nie zrobisz, to automatycznie przyjmiesz spadek z dobrodziejstwem inwentarza, co oznacza, że będziesz odpowiadać za długi spadkowe tylko do wysokości wartości spadku.
Aby uniknąć odpowiedzialności za długi osoby zmarłej, musisz złożyć oświadczenie o odrzuceniu spadku, co dokładnie opisaliśmy we wcześniejszej części artykułu.
Musisz zdawać sobie jednak sprawę, że jeśli zrezygnujesz ze spadku, nie zachowasz prawa do żadnej części majątku spadkowego ani do zachowku, który jest minimalną częścią majątku należną spadkobiercom ustawowym. Co więcej, jeśli odrzucisz spadek, to w dalszej kolejności przechodzi on na innych spadkobierców, czyli np. na Twoje dzieci lub wnuki. Dlatego warto zrzec się spadku również w ich imieniu, co pozwoli uchronić je przed ewentualnymi długami.
Dziedziczenie z dobrodziejstwem inwentarza to sposób na nabycie spadku, który ogranicza Twoją odpowiedzialność za zadłużenie zmarłego. Jeśli długi spadkodawcy przekraczają wysokość jego majątku, nie musisz ich spłacać ze swoich środków.
Przyjmując spadek w takiej formie, nie ma więc ryzyka, że stracisz jakiekolwiek swoje pieniądze na rzecz uregulowania zadłużenia zmarłego.
Aby skorzystać z tego sposobu dziedziczenia, musisz złożyć oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza przed sądem lub notariuszem w terminie 6 miesięcy od momentu dowiedzenia się o spadku.
Twoim obowiązkiem jest również sporządzenie spisu lub wykazu inwentarza, czyli dokumentów zawierających informacje o składzie i wartości majątku spadkowego.
Jest to sposób na nabycie spadku, w którym przyjmujesz cały majątek osoby zmarłej – w tym jej długi i zobowiązania finansowe. Jeżeli podejmiesz taką decyzję, będziesz odpowiadać za ich spłatę całym swoim majątkiem – nawet jeśli kwota zobowiązania spadkodawcy przekracza wartość spadku. Jest to więc decyzja, która niesie ze sobą ryzyko odziedziczenia dużego zadłużenia.
W tym wypadku także musisz złożyć oświadczenie o przyjęciu spadku wprost przed sądem lub notariuszem w ciągu pół roku od momentu dowiedzenia się o spadku.
Spadkodawca ma prawo zarządzać swoim majątkiem i tym, kto odziedziczy go po jego śmierci. Wydziedziczenie pozbawia prawa do zachowku, które przysługuje niektórym spadkobiercom ustawowym.
Zachowek wynosi połowę wartości udziału spadkowego, który przypadałby osobie uprawnionej z tytułu dziedziczenia ustawowego. Jeśli osoba ta jest trwale niezdolna do pracy lub jeżeli zstępny jest małoletni, zachowek wynosi 2/3 jego wartości.
Spadkodawca może wydziedziczyć osobę uprawnioną do zachowku w testamencie, gdzie musi podać przyczynę wydziedziczenia i określić sposób jego dokonania.
Wydziedziczenie bez testamentu także jest możliwe – w szczególnych warunkach, gdy sąd uzna osobę uprawnioną do zachowku niegodną jego dziedziczenia. Może się tak stać np. w sytuacji, gdy popełniła ona przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności spadkodawcy.
Tak, jeśli wartość nabytych rzeczy i praw przekracza kwotę wolną od podatku. Kwota ta zależy od tego, do jakiej grupy podatkowej należy spadkobierca. W 2023 roku kwoty wolne są następujące:
Jeśli wartość nabytych rzeczy i praw nie przekracza kwoty wolnej dla danej grupy podatkowej, to nie trzeba płacić podatku od spadku. Co więcej, można także skorzystać ze zwolnienia od podatku, jeżeli należy się do tzw. zerowej grupy podatkowej. Mogą się o to starać małżonkowie, zstępni, wstępni, pasierbowie, rodzeństwo, ojczymowie i macochy po złożeniu odpowiedniego wniosku.
Jeśli wartość nabytych rzeczy przekracza kwotę wolną dla danej grupy podatkowej i nie ma podstaw, by skorzystać ze zwolnienia, należy zapłacić podatek w terminie dwóch miesięcy od dnia otwarcia spadku.